Verlangen naar Nederland en nu al naar Curaçao

Met een beetje weemoed kijken Patries en ik af en toe (of regelmatig of vaak) terug naar alles wat we gewoon vinden in Nederland. Pas als je hier zit ga je beseffen hoe erg je gewend bent aan de kleine dingen die thuis zo gewoon zijn (een kleine greep uit ons assoriment):
Een douche die een constante straal heeft
Een warme douche
Een douchestraal die lekker hard is
Kou met de kerst
Oliebollen
Rijstijl van de Nederlander
Verse was
Eten dat klaar staat
Een lekker bed
Een schoon aanrecht
Pannen die je gelijk kan gebruiken zonder ze eerst af te hoeven wassen
Muggen die je na vier maanden nog blijven steken
Een auto die het 7 van de 10 keer niet doet in plaats van 7 van de 10 keer wel
auto's die bij het instappen een normale temperatuur hebben en niet de 50 van hier!

Na vier maanden op Curaçao te hebben gewoond ga je hier ook aan dingen wennen. Hier zijn heel veel dingen ook normaal geworden en die gaan we ook zeker missen. Ook even een kleine greep uit dit assortiment:
De gezelligheid van de huisgenoten
spontane bbq's
De Bermuda op vrijdag en soms ook zaterdag, Mambo voor alle optredens, Wed 'n Wild op zondag.
Met z'n allen gezellig in de taxi (achtbaanrit)
Zonder jas naar buiten kunnen lopen
Nooit koud hebben
Baantjes zwemmen in het zwembad
Goede gesprekken in het zwembad, op het balkon, in de auto en op bed
Lekker dobberen in het zwembad
Gek doen in het zwembad
Kijken naar huisgenoten die gek doen in het zwembad
Onze eigen kamers
De gezellige skype gesprekken
Altijd zomerkleren dragen
Elk moment van de week op het strand kunnen liggen
De heerlijke zee waar je op kan drijven
De prachtige onderwater wereld
Oplosbare ice tea (Rymke haar ding)
Goedkope benzine (1,907 NAF per liter)

kortom we hebben het in beide landen geweldig, maar thuis blijft thuis.
En dat komen we! Vandaag (woensdag) stappen we om 17:45 het vliegtuig in en donderdag zijn we weer THUIS!
Dat idee is heel fijn, maar wat zál het raar zijn om niet meer 24/7 samen te zijn. We hebben 4 maanden min of meer op elkaar lip gezeten. Dit ging echt heel goed. We hebben een hoop lol gehad, vaak gehuild van het lachen. Daarnaast heb ik ook lekker uit kunnen huilen in Patries dr armen. En heeft Patries op haar beurt lekkere tinagesprekken met mij kunnen voeren. Het voelt goed en het zal apart zijn om elkaar niet meer zo vaak en makkelijk te kunnen spreken. Gelukkig weten we nu heel goed hoe Skype werkt :)
Alles is gepakt en de slaappillen zitten in de handbagage.
Op naar het koude, witte en o zo mooie Nederland, op naar huis.